Subscribe:

Tuesday, May 29, 2012

Τρικυμίες και κύματα

   Και πλέεις σε ένα πέλαγο γεμάτο αγριεμένα κύματα... Δε βρίσκεις πουθενά μια ξαστεριά για να σωθείς. Μόνο ο ωκεανός. Απέραντος. Και δε βλέπεις τίποτα. Είναι σκοτεινά. Και παράλληλα βρέχει. Βρέχει ασταμάτητα, καταρρακτωδώς. Πότε- πότε σταματάει για να σου δώσει μια ελπίδα, για να πάρεις μια ανάσα. Κι έπειτα ξανά , επιστρατεύεις όλο σου το κουράγιο για να μη βυθιστείς. Για να μην πνιγείς, εκεί ανάμεσα στο άγνωστο και την ελπίδα για επιβίωση. Ελπίδα για κάτι καλύτερο.
   Κι αν πονάς, έτσι βρεγμένος ως το κόκκαλο, τι σημασία έχει; Τι κι αν έχεις κουραστεί απ αυτή την πάλη με τα κύματα... Σ αυτή τη μάχη μετράει μόνο το αποτέλεσμα: Η επιβίωση! και θέλεις τόσο πολύ να επιβιώσεις, να ζήσεις. Γιατί γνωρίζεις οτι υπάρχει ακόμα πολύ μέλλον μπροστά σου. Και λίγο πριν χαθείς στο απέραντο, αρχίζει η καρδιά σου να κάνει όνειρα. Ονειρεύεται αυτό που σε χαροποιεί περισσότερο. Αυτό που θα ήθελες να έχεις, μα δε μπορείς με τίποτα αυτή τη στιγμή. Προέχει η ασφάλεια και η επιβίωση πρώτα.
   Ξάφνου, έτσι δίχως λόγο, σταματούν όλα: η τρικυμία, οι βροχές, τα κύματα...  Κι ενώ θα έπρεπε να χαίρεσαι, δεν έχεις ούτε τη δύναμη ούτε το κουράγιο να δεις καν που είσαι. Και να, βρίσκεις μια σανίδα και πιάνεσαι με τις τελευταίες στάλες δύναμης που σου απέμειναν. Ακουμπάς το κεφάλι σου, λίγο να ξαποστάσεις, περιμένοντας κάποιος να σου απλώσει ένα χέρι. Να γίνει ένα θαύμα να σε μαζέψουν απο το νερό.
   Και καθώς το κεφάλι σου ακουμπά πάνω στο βρεγμένο ξύλο, ο ήλιος μπροστά σου, σου φανερώνει μια στεριά. Ποιος να ξέρει άραγε που να σαι. Αμφιταλαντεύεσαι αν είναι αλήθεια αυτό που βλέπεις ή οφθαλμαπάτη του μυαλού σου. Ακούς, όμως, ζωή στο νησί. Τα δέντρα, τα πουλιά, ακόμα και η ίδια η άμμος... Μισολιπόθυμος κολυμπάς ως εκεί. Σε σπρώχνει το ρεύμα του νερού. Και σε ξεβράζει στην παραλία. Δεν έχει σημασία που δε μπορείς να συνέλθεις. Αρκεί που αναπτερώθηκε η ελπίδα σου. Είσαι ζωντανός!




   Μετά απο ώρες συνέρχεσαι και προσπαθείς να καταλάβεις που είσαι. υπάρχει όντως ζωή ή τα φαντάστηκες; Είσαι πράγματι, εκτός νερού; Ναι!Είσαι.  Και τώρα ψάχνεις να ξανα-χτίσεις τη ζωή σου. Μάλλον απο το μηδέν. Αλλά δεν έχει ουδεμία σημασία. Θα τη βρεις την άκρη σου. Είσαι χαρούμενος επειδή ζεις. Επιβίωσες. 
  

0 comments:

Post a Comment

Your opinion is...?