Στιγμές που σε πνίγουν οι λέξεις, στιγμές που τα λόγια χάνονται στο σκοτάδι... τότε που σε κατακλύζει η αδυναμία να προχωρήσεις... Κάπου εκεί χαμένη να βρίσκομαι, στο απόλυτο τίποτα και στο "πάντα".
Το παν είναι να καθορίζεις εσύ την ευτυχία σου.
Πράγματα που ποτέ δεν κατάφερες να κάνεις, πράγματα που συνεχώς ανέβαλες, ότι μίσησες και ότι λάτρεψες με πάθος.
Χάνομαι... χανομαι τις στιγμές που θέλω να βγάλω την ψυχή μου έξω, μα όλο την παραχώνω πιο βαθιά.
Τρελαίνομαι, όταν θέλω να εκφραστώ, μα αφήνω τον εαυτό μου στην άκρη. Ποτέ δεν είμαι εγώ η ίδια στις προτεραιότητες μου. κι ενίοτε πιέζω τις καταστάσεις , πιέζω εμένα. και μένω κάπως έτσι στάσιμη.
Μα είμαι ζωντανή! είμαι ξανά εδώ για να χτίσω ότι γκρέμισα πίσω μου. πάντα αυτό έκανα άλλωστε....
Οπισθοχώρηση κι ανασυγκρότηση. κι ας αφήνω και λίγο τον εαυτό μου πίσω. βρίσκω τον τρόπο και πάλι τα επαναφέρω όλα στη θέση τους. Το παν είναι να επιστρέφω πάντα δυνατότερη και πιο έτοιμη για όλα... ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!
0 comments:
Post a Comment
Your opinion is...?