Subscribe:

Sunday, June 17, 2012

Καφές κι ένα βαλς !

   Οι μέρες είναι μεγάλες κι αυτό δυσκολεύει στο να προφασιστώ δικαιολογία και να πω οτι δε διάβασα. Διαβάζω είναι η αλήθεια, αλλά ξέρω οτι μπορώ και παραπάνω.  Σήμερα την ησυχία μου τη βρήκα σε τέσσερις τροχούς και διάβασμα δίπλα σε νερό. Όχι, μπανιέρα δεν ήταν! Αν και μπήκα σ αυτήν 3 φορές σήμερα....
   Θα σας μιλήσω για τον καφέ. Απολαμβάνω τον καφέ μου. Αλήθεια, έχεις μυρίσει ποτέ το άρωμα του καφέ; Οποιουδήποτε καφέ...
   Φραπέ: το ζενίθ του, το μιξεράκι ή το χτύπημα!
   Εσπρέσσο Φρέντο: η υφή στην πρώτη γουλιά, σαν επιβεβαίωση οτι τον έφτιαξες όπως ακριβώς τον θέλεις. Καλύτερα απο καφετέρια.
   Καπουτσίνο φρέντο: Η απόλαυση στην ετοιμασία για το αφρόγαλα και η ομορφιά του ποτηριού, όταν ξέρεις οτι "πέτυχε"!
   Γαλλικός: να στάζει αργά και βασανιστικά στην καφετιέρα...
   Νες: η ανάμνηση των διαφημίσεων της "Nescafe" πάνω στα βουνά με τα χιόνια.
   Καπουτσίνο: το αφρόγαλα στα χείλη και το άρωμα της κανέλας απο επάνω.
   Εσπρέσσο: η πικρία και η δυνατή του γεύση!...

   Έχω πάθος με τον καφέ. Δεν είμαι εξαρτημένη, θέλω μονάχα να τον απολαμβάνω απο την διαδικασία της επιλογής μάρκας, γεύσης και αρώματος, μέχρι και το καλαμάκι που θα βάλω. Γιατί στ' αλήθεια, επιλέγω με προσοχή το χρώμα για το καλαμάκι... Ίσως επειδή έχει να κάνει με τη διάθεσή μου, όπως έχω ξαναπει (για λεπτομέρειες δες την ανάρτηση "χρώματα" ).
   Πάντως δε συνοδεύεται ο καφές μου με εφημερίδα. Δεν είμαι του αθλήματος -αν και θα έπρεπε να ενημερώνομαι λιγάκι. Συνήθως συνοδεύεται βέβαια απο κάποιο βιβλίο, μια βόλτα στη φύση ή στην πόλη του Λευκού Πύργου, με κάποια παρέα [ομολογουμένως , έχω συνδέσει τον καφέ είτε με σοβαρές κουβέντες είτε με αρκετό καλαμπούρι] ή με τις φιλοσοφίες του μυαλού μου. Κι εκεί ανάμεσα είναι οι όμορφες στιγμές της ζωής μου. Η ομορφιά της ύπαρξής μου...

Και συνοδεύεται απο τέτοιους ήχους και θεάματα: 

   ΥΓ : Αν πεθάνω ανύπαντρη, θέλω το πρώτο στην κηδεία μου να παίζει, για να χορέψω ένα τελευταίο βαλς με το θάνατο και να φύγω στα ουράνια ευτυχισμένη, χορεύοντας... ( !!!! )

6 comments:

Evil Chef said...

Εγω με το θανατο δεν εχω ζορι - αν ειναι με πεθανω εχω αφησει παραγγελια να με καψουν και να με σκορπισουν στο Ιονιο.(αλλιως παει σε τυχαρπαστους η οποια περιουσια!)

Επισης το δικο μου soundtrack εχει δυο αυτοβιογραφικα κομματια (με την κλασσικη δε τα εχω καλα ,την ακουω οταν θελω να νυσταξω οποτε οταν θα ειμαι dead τι να νυσταξω;)

Radiohead - Creep(εντελως αυτοβιογραφικο)

Pearl jam -Black (ετερο αυτοβιογραφικο)

και ενα τριτο αν παρει πολυ ωρα η τελετη

Goo goo dolls - Iris.

Kαφε πινω σπανια και μονο ζεστους οποτε οσα λες περι του ειδους με αφησαν ασυγκινητο!

Zinala said...

χαίρομαι που πέρασες απο την παρέα μου και άφησες το σχόλιό σου!
ούτε εγώ έχω ζόρι με το θάνατο, έτσι απλά το είπα, λόγω ενθουσιασμού και πάθος (και τρέλας και κορδέλας!)

γέλασα μ αυτά που είπες. δυστυχως τα κομμάτια δε τα γνωρίζω, θα φροντίσω απόψε να τα μάθω :)
μόνο 2, βαριά 3 κομμάτια;
τσακ μπαμ θα είναι;

γιατί ιόνιο;

κρίμα για τον καφέ, αλλά αμα δεν πίνεις με απολαυση, τότε ναι δεν καταλαβαίνεις γιατι τα γράφω!

καλή συνέχεια!

Anonymous said...

Πωπωπω καφελαγνειαααααα!!ΧΑΧΑΧΑ!!

Αμα σου πω ότι δε πίνω καφές θα μου δημοσιεύσεις το σχόλιο;;;;:Ρ:Ρ:Ρ

Άντε δια΄βασμαααααααα!!:Ρ:Ρ

Zinala said...

έλα μωρέ!
καλά κάνεις . προτιμάμε οτι μας αρέσει.

πινω και χυμούς! :Ρ

Evil Chef said...

Ιονιο - καθοτι απο νησι του Ιουνιου εχω καταγωγη(Λευκαδα) και ετσι καποια κομματια μου με τον αερα θα βρεθουν στην Ιταλια που για καποιο αγνωστο λογο με συγκινει ως τοπος.

Zinala said...

έχω πάει Ιταλία κι είδα 2 πόλεις. Μιλάνο και Μπέργκαμο. Το δεύτερο με συντάραξε, στο πρώτο παρατήρησα ανθρώπους. Μου άρεσε πάντα η Ιταλία και μάλιστα παρα πολύ . Ευγε λοιπον!

Post a Comment

Your opinion is...?