"Ο νάνος στο παλάτι"

για το Λογοτεχνικό Σάββατο της Βερόνικας.

   Ο νάνος στο παλάτι ήταν ότι είχε απομείνει για να θυμίζει το καλό που έκανε κάποτε η βασίλισσα στους χωρικούς της. Τον φρόντιζε και τον αγαπούσε πολύ, ποτέ δεν του ανέθετε βαριές δουλειές και του έδινε άπλετο ελεύθερο χρόνο. Πότε - πότε ζητούσε μάλιστα και τις ενδυματολογικές συμβουλές του.
   Ήταν πολύ κοντός, μα και πολύ όμορφος. Νεαρός σε ηλικία μα το μυαλό του ήταν μεστωμένο. Οι ικανότητες του περιορίζονταν στην οργάνωση του παλατιού: απο τις υπηρέτριες ως τα έπιπλα. Έδινε ζωή και χαρά στη βασίλισσα. Μέχρι που έφυγε απο τη ζωή, κι εκείνη έμεινε μόνη.
   Κι απ ' τον καημό της μαράζωσε. Δεν έτρωγε παρα μόνο δοκίμαζε τα ρούχα που της είχε προτίνει ο μικρός της νάνος. Και φυσικά δεν είχε πειράξει τίποτα μέσα στο παλάτι, για να μην φύγει τίποτα δικό του απο εκεί μέσα. Τα βράδια αναπολούσε διάφορα γεγονότα που ενέπλεκαν και αυτόν μέσα.
   Τελικά η βασίλισσα τον είχε ερωτευτεί άθελά της...