Με απασχολούσαν για αρκετό καιρό τα φαντάσματα του παρελθόντος. Υπάρχουν; Γιατί εμφανίζονται; Και τελικά πώς εξαφανίζονται;
Τελικά, σήμερα κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνω αντίστροφη αναζήτηση: Κι αν είμαι εγώ ένα φάντασμα απο το παρελθόν κάποιου άλλου; Κι αν επιμένουν να με κυνηγούν;
Τα φαντάσματα αυτά πώς τα διώχνεις; Σε κυνηγούν ή τα κυνηγάς; Στροφές γύρω απο τον εαυτό μας κάνουμε τελικά...
Τελικά, σήμερα κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνω αντίστροφη αναζήτηση: Κι αν είμαι εγώ ένα φάντασμα απο το παρελθόν κάποιου άλλου; Κι αν επιμένουν να με κυνηγούν;
Τα φαντάσματα αυτά πώς τα διώχνεις; Σε κυνηγούν ή τα κυνηγάς; Στροφές γύρω απο τον εαυτό μας κάνουμε τελικά...
6 comments:
σαν φάντασμα με φαντάζομαι πειραχτήρι και να κάνω παρέα δίχως να με φοβούνται.
Είμαι αλλόκοτη γριά παιδί μου!!!
πολυ ενδιαφέρον αυτό και πολύ όμορφο παράλληλα. Παιχνιδιάρικη η διάθεση σου γιαγιά :)
Βρε τα φαντάσματα αποκτούν υπόσταση αν τους δώσουμε σημασία, αν δεν τα βλέπουμε δεν υπάρχουν. Τα έχω δει εγώ στις ταινίες αυτά! ;-)
Καλημέρα :-)
ναι, έχεις δίκιο !!
Μπορουμε και να κυνηγαμε και να μας κυνηγουν....
Το εχω ζησει! Μπορεις να πιστεψεις οτι θελεις.....αρκει να νιωθεις καλα με αυτο που επιλεγεις!
Φιλια και την καλημερα μου... ολα καλα, μικρουλα μου!
Καλως σε βρηκα! ;ο)
Δε νομίζω οτι επιλέγεις να σε κυνηγούν όμως! εσύ τι λες;
Καλώς ήρθες!
Post a Comment
Your opinion is...?