Άγραφα...

Είπα να σου στείλω ένα γράμμα.

Να σου γράψω όσα σκέφτομαι. Όσα έχω μέσα μου καιρό φυλαγμένα. Όσα με τρώνε και με κατασπαράζουν που και που.
"Τάσεις φυγής" τις ονομάζεις. Μα είναι όντως τάση για φυγή ή μήπως όντως φεύγω κι επιστρέφω;  Ε, και τι; Φεύγω κι επιστρέφω πού; Σε σένα; Σε μένα; Στον τόπο που κατοικώ;

Έτσι κάνω. Φεύγω. Και μετά επιστρέφω. Σε σένα. Και όχι σε μένα.


Γράμμα δίχως παραλήπτη συντάσσω. Κι ίσως κάποτε το λάβεις. Θα το στείλω ή θα το παραχώσω σε κάποιο ξύλινο συρτάρι;

Ο καιρός θα το φέρει στο διάβα μου.


Τι θωρείς με; Δε με κατέεις;
Εγώ με δα 'που μ' άφηκες....