Νεότερα.

Με τη μαμά στο σπίτι μπορώ να είμαι λίγο πιο χαρούμενη, λίγο πιο ασφαλής και συνάμα ανασφαλής μη τυχόν συμβεί τίποτα... Μήπως δε μου την προσέξει κανένας άλλος και τρέχουμε...

Πάρ' αυτά μαθαίνω πολλά μέσα απο αυτό. Είναι ένας συνεχής αγώνας. Εγώ μεγαλώνω, ωριμάζω και οι γονείς μου ανωριμάζουν. Έχω ξαφνικά δύο παιδιά, ένα σπίτι και ένα σκασμό δουλειές. Συν τη ζωή μου. Αντέχω ακόμα όμως. Ήταν ανάσα που επέστρεψε απο το νοσοκομείο τώρα... Αλλά δε θέλω να το μνημονεύω άλλο. "Θα γίνει καλά", μου λέω.

Εκτιμήστε την υγεία και τη ζωή σας.
 Ο άνθρωπος έχει πολλές δυνατότητες. χρησιμοποιήστε τις όλες. Ας είναι αυτό το δικό μου φετινό μήνυμα για τα Χριστούγεννα.

Αηδίες, εγώ εύχομαι όλο το χρόνο.


Στέλνω τη σκέψη μου στη Ρόδο και στα διάφορα άτομα που με στηρίζουν όπως μπορούν.

Σας φιλώ.