Subscribe:

Wednesday, December 5, 2012

Ζωής απολογία;

Κοιτάζω για λίγο τον εαυτό μου. Όσο μπορώ, απ' έξω.
Τι έχω κάνει ως τώρα; Τι έχω πετύχει και μέχρι που θέλω να το φτάσω;

Ναι, η καθημερινότητά μου άλλαξε. Άλλαξε κατά πολύ. Δε μπορώ να απουσιάζω πλέον τα Σαββατοκύριακα. Ούτε να κοιτάζω μόνο την πάρτη μου(αν και ποτέ δεν το έκανα εξολοκλήρου, γιατί πάντα νοιαζόμουν πολύ τους άλλους).
Πλέον δε μπορούν να με πιάνουν κρίσεις φυγής ούτε μου επιτρέπω να πανικοβάλλομαι. Απλά δε γίνεται.
Κι όχι, δε με καταπιέζω κατ' αυτό τον τρόπο. Απλώς ωριμάζω. Λίγο πιο απότομα και λίγο πιο βεβιασμένα απο κάποιους άλλους αλλά αυτό μου κλήρωσαν οι "μοίρες". Δεν το δέχομαι, δεν το απορρίπτω.
Προσπαθώ απλά να το βελτιώσω.


Εδώ είμαι.

Δεν τα παρατάω και δε θα γκρινιάξω.
Ήρθε η ώρα να δώσω πίσω οτι μου έδωσαν και κάτι παραπάνω.

Το μυαλό έχει φύγει απο τη θέση του αλλά πάντα υπάρχει χώρος για πλάκα.
Άρχισα να την εκτιμώ κατα πολύ. Δίχως αυτή θα τα είχα παίξει.


Δε θα πω οτι είναι αδικία. Κι αν το πω, τι θα αλλάξει;

Επίσης, δε μπορώ να συμπαρασταθώ, άλλωστε ποιος έχει γεννηθεί για κάτι τέτοιο;


Ζωή παράξενη, ζωή μοναδική. Δεν ξέρεις τι θα ξημερώσει...

4 comments:

andrik said...

mia xara ta les!!!

Zinala said...

ωραία, συμφωνούμε.

όμορφο το ιστολόγιο σου. Χριστουγεννιάτικο.

Σωκράτης Αμπντούλ Ματίδης said...

αν χρειαστεις κατι πες

Zinala said...

ευκολα. ευχαριστώ

Post a Comment

Your opinion is...?