Subscribe:

Thursday, January 24, 2013

Ζω μέσα απ' τις ζωές των άλλων.

   Μίλα μου για τη ζωή σου, για την καθημερινότητά σου... Θέλω να ξέρω το τι κάνεις. Να σε ζηλέψω μ' όλη μου την ψυχή, να πάρω δύναμη, ιδέες, κουράγιο.
   Ζηλεύω, γιατί εγώ δε μπορώ να κάνω αυτά που κάνεις κάθε μέρα εσύ. Ζηλεύω όπως θα ζήλευες εσύ εμένα κάποτε. Και τώρα ίσως να με ζηλεύεις, που στέκω όρθια μέσα σε μια θύελλα καταστροφής και πανικού.
   Δε μπορώ να φτιάξω πρόγραμμά, δε μπορώ να κάνω αυτά που κάνουν άλλοι σαν εμένα. Δεν έχω είτε το χρόνο είτε τις ελευθερίες. Κι όμως θέλω. Και θα μου μείνουν απωθημένα. Γι αυτό σου λέω, σε παρακαλάω, μίλα μου, για τις ελευθερίες της ψυχής σου, για τα θέλω του μυαλού σου, για τα παραστρατήματα του κορμιού σου... Σκέψεις, που γίνονται λέξεις κι έπειτα ίσως πράξεις. Να πράξεις, τώρα που μπορείς, όσο είσαι φοιτητής. Άκου με. Απωθημένα θα 'ναι μετά. Όσο μπορείς να κάνεις.
   Κι εγώ κάποτε όλα αυτά θα τα αφήσω πίσω μου, θα ανοίξω τα φτερά μου και θα κάνω αυτά που με τόσο πόθο λαχτάρησε η ψυχή μου. Θα κάνω αυτά που μου έταξε ο νους τόσο παράτολμα. Θα υλοποιήσω κάθε φριχτό μου όνειρο που για σένα φαντάζει ουτοπία. Και θα φτάσω εκεί ψηλά. Εκεί που θαρρώ πως μου αρμόζει. Και τη ζωή μου έτσι δε θα χαραμίσω.
   Από το δρόμο που χάραξε ο νους στην κόψη του δευτερολέπτου, δε θα βγω. Παρά στη μάχη θα πέσω, με τα στήθια ριγμένα στο πεδίο, να πολεμώ για τη ζωή που επέλεξα και άφησα να με επιλέξει. Μα άμα δεν τα καταφέρω και χαθώ στην πορεία, περήφανα θα κρατώ στις παλάμες του σπαθιού τα συντρίμμια. Και φυλαχτό θα τα 'χω να ξορκίζω το κακό. Εκείνο το πνεύμα που ορμητικά αντιτάσσεται σε κάθε μου επιθυμία.
   Μπορώ. Απλά όχι αυτόν τον καιρό.

    Να προσπαθείς. Και ότι κάνεις να κρατάς κατά νου όλα όσα θέλησες στιγμιαία να κάνεις, μα η ανθρώπινη πλευρά σου τα απέρριψε. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να το πιστέψεις και να το θέλεις με ορμητικότητα και ψυχή.

   Να μου λες πως ζεις. Θέλω να ξέρω τι χάνω, μα και τι έχω να κερδίσω...

4 comments:

ασωτος γιος said...

ωραιο κειμενο

Zinala said...

ευχαριστώ, με τιμά η επίσκεψή σου.

serenata said...

Υπάρχουν αρκετοί που δεν μπορούν να ζήσουν όπως ο περισσότερος κόσμος...δυστυχώς.
Και δε θα μπορέσουν ποτέ.
Γράφεις πολύ ωραία!

Καλό σου απόγευμα:)

Zinala said...

ναι, είμαι κι εγώ μέσα σ αυτούς -λογικά θα το εχεις καταλάβει-
χαίρομαι που περνάς. καλή συνέχεια!

Post a Comment

Your opinion is...?