Subscribe:

Sunday, May 5, 2013

Χαρτιά

Κάθε φορά που στέκω μόνη εντελώς,  αναρωτιέμαι που να βρίσκοναι όλοι όσοι κάποτε γνώρισα κι αν είμαι σε κανενός το μυαλό. Έχω χαθεί μα κανείς δε με ψάχνει. Ούτε κι εσύ-  μιλώντας στον εαυτό μου- που με 'χεις παραμελήσει καιρό τώρα.

Με θυμάσαι πότε- πότε. Κάπου εκεί ανάμεσα στην καταχνιά της ομίχλης. Κι εγώ εδώ, πίσω απο ένα τζάμι, ένα παράθυρο με θέα ττη βροχή στο δάσος, ν' αναρωτιέμαι που να πήγες
Κάπου ψηλά.

Με βλέπεις απο κει;

Με βλέπει άραγε κανείς;