Subscribe:

Wednesday, February 19, 2014

Θέλω πολύ να γράψω.

Θέλω να γράψω. Τόσα πολλά πράγματα. Πράγματα που παραδέχομαι δύσκολα ακόμα και στον εαυτό μου.
Θέλω να μιλήσω. Αλλά τι να πω; Και σε ποιον;
θέλω να κλειδωθώ σε ένα δωμάτιο ακούγοντας μουσική και κλαίγοντας μέχρι να βγει η ψυχή μου.

Νιώθω χάλια. Όμως παράλληλα δε μπορώ και να εξηγήσω τίποτα σε κανέναν.
Ίσως να φταίνε και οι γυναικείες ορμόνες.

Μα θέλω να κλειστώ.


Μια τεράστια αφιέρωση στον εαυτό μου:







Δε θέλω πια υποχρεώσεις κι εξαρτήσεις
από κανέναν ούτε από σένα που σου δόθηκα
κι έτσι αβασάνιστα κι απίστευτα προδώθηκα
θα δώσω μία και τη βιτρίνα της σιωπής μου
θα τη συντρίψω και θα πω όσα με πνίγουνε
ξένα φορτία από πάνω μου να φύγουνε

Θα βρω τη δύναμη σε μένα να επιστρέψω
να μη χρεώνομαι με λάθη δανεικά
κι αν σώσω τη ζωή μου ή την καταστρέψω
να πάρω εγώ όλα τα μπράβο ή τα μηδενικά

Δε θέλω πια να ανατρέπω τα όνειρά μου
για τον καθένα ούτε για σένα που σε πίστεψα
και για χατίρι σου τις άμυνές μου αχρήστεψα
θα δώσω μία και τη βιτρίνα της σιωπής μου
θα τη συντρίψω και θα πω τέρμα βαρέθηκα
ήρθε η στιγμή να ζήσω όσα ονειρεύτηκα

0 comments:

Post a Comment

Your opinion is...?