Το τέλος.

Κι όταν όλα αποκαλύπτονται, η κραυγή μου γεμίζει τον αέρα. Έμαθα, λοιπόν, ποιος είσαι κι έτσι δε θα  με βλάψεις. Δε θα κομματιαστώ για σένα. γιατί δε σου αξίζει τίποτα.
Τίποτα δικό σου πια δε θέλω. Ένα ψέμα θα παραμέινεις κι εγώ θα βρίσκομαι εδώ, παράλυτη απο τα θέλω μου. γυμνή μπροστά στην αδιακρισία του πάθους μου.
Ενώ, εσύ αγέρωχος θα στέκεις λίο πριν η νίκη, με ύφος σχεδόν ηττημένου, που δεν το βάζει κάτω.
Μα ξέρεις πως η αλλαζονεία δεν οδηγεί πουθενά; Να κάτι που σου δίδαξα. Δεν είναι όλα στα μέτρα σου φτιαγμένα και δε μπορείς να έχεις οτιδήποτε θελήσεις. Όχι εμένα. Όχι πια.