Αηδιασμένη, απηυδισμένη, αγανακτισμένη και δεμένη εδώ. Σχεδόν μόνιμα.
Επιλογές και μονόδρομοι συνθέτουν την καθημερινότητά μου. Βαρετή ή μη.
Νιώθω μπλεγμένη, μπερδεμένη και ενίοτε φοβισμένη. Πόσο κουράγιο; Τι αντοχές;
Οι μέρες περνούν ενοχλητικά επαναλαμβανόμενες. Ίδιο μοτίβο, ίδια συναισθήματα. Ένοχη.
Εικόνες, σφίξιμο ψυχής, αγανάκτηση, αλυσοδέσιμο. Μέχρι να λιώσει κανείς υπογείως.
Άχρηστη. Αυτό είμαι.
Thursday, October 6, 2016
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Και μαλάκας μαζί θα έλεγα διότι ότι δεν βλέπεις ότι τα ΠΑΝΤΑ γύρο μας διαλύονται και παρόλα αυτά βρήκες κάπου να εργαστείς, διατηρείς μια υγειή σχέση και κρατάς μια χαρά τις ισορροπίες. Μάθε επιτέλους να βλέπεις το δάσος πίσω απο το δέντρο!!!
https://www.youtube.com/watch?v=HDkrBWzatdA&index=25&list=RD8yuAfKT3uoE
Πόσο όμορφα τα έλεγες.
Post a Comment
Your opinion is...?