Τρίγύρισαν σε διάφορα μπαράκια της περιοχής, πίνοντας και γελώντας. Η Άννα, ζαλισμένη απο τα ποτά, ζήτησε απο τον Αλέξανδρο να περπατήσουν λιγάκι πριν μπουν στο επόμενο. Στο δρόμο, ο Αλέξανδρος την πείραζε και της έλεγε ιστορίες με την αδερφή του, Ελένη. Ζαλισμένοι όπως είναι απο τα ποτά, κάθονται σε ένα παγκάκι να ξαποστάσουν.
Τα μάτια του Αλέξανδρου δε μπορούσαν να αντισταθούν στη θέα της Άννας. Κάθε φορά που εκείνη γελούσε, αυτός ένιωθε οτι πετύχαινε το στόχο του. Αισθανόταν ότι καταφέρνει αυτό που θα του έδινε τη μεγαλύτερη ικανοποίηση της ζωής του στην παρούσα φάση. Ήταν κυριευμένος, γοητευμένος απο τις κινήσεις της. Ήθελε να τη φιλήσει, να την κάνει δική του. Και το μετά, δεν είχε καμία σημασία γι' αυτόν. Όμως, δεν αποπειράθηκε.
Πολύ αργότερα, κατέληξαν στο σπίτι της, με σκοπό να δοκιμάσουν το κρασί που είχε προσφέρει ο Αλέξανδρος στην Άννα. Τότε, κι αφού ο πάγος μεταξύ τους όχι απλώς είχε σπάσει, αλλά είχε γίνει νερό και είχε ήδη εξατμιστεί, ο Αλέξανδρος έκανε μια κίνηση να την πλησιάσει στον καναπέ. Προς έκπληξή του, εκείνη απέφυγε. Συναισθήματα απόρριψης τον κυρίευσαν αλλά θεώρησε οτι έπρεπε απλώς να προσπαθήσει λίγο περισσότερο για να την κατακτήσει. Νόμισε, οτι το έπαιζε δύσκολη. Δοκίμασε, λοιπόν, πάλι.
Τότε η Άννα, με χαμόγελο κι ευγένεια του είπε:
-Είχα ένα πολύ όμορφο βράδυ, ας μην το χαλάσουμε.
Δεν πήρε άλλη απάντηση, παρα μόνο το χαμόγελο του. Ντράπηκε, αλλά ήταν αρκετά έξυπνος ώστε να σεβαστεί την επιθυμία της κρατώντας κάποιο επίπεδο. Λίγο αργότερα, αποχώρησε όμορφα.
Τα μάτια του Αλέξανδρου δε μπορούσαν να αντισταθούν στη θέα της Άννας. Κάθε φορά που εκείνη γελούσε, αυτός ένιωθε οτι πετύχαινε το στόχο του. Αισθανόταν ότι καταφέρνει αυτό που θα του έδινε τη μεγαλύτερη ικανοποίηση της ζωής του στην παρούσα φάση. Ήταν κυριευμένος, γοητευμένος απο τις κινήσεις της. Ήθελε να τη φιλήσει, να την κάνει δική του. Και το μετά, δεν είχε καμία σημασία γι' αυτόν. Όμως, δεν αποπειράθηκε.
Πολύ αργότερα, κατέληξαν στο σπίτι της, με σκοπό να δοκιμάσουν το κρασί που είχε προσφέρει ο Αλέξανδρος στην Άννα. Τότε, κι αφού ο πάγος μεταξύ τους όχι απλώς είχε σπάσει, αλλά είχε γίνει νερό και είχε ήδη εξατμιστεί, ο Αλέξανδρος έκανε μια κίνηση να την πλησιάσει στον καναπέ. Προς έκπληξή του, εκείνη απέφυγε. Συναισθήματα απόρριψης τον κυρίευσαν αλλά θεώρησε οτι έπρεπε απλώς να προσπαθήσει λίγο περισσότερο για να την κατακτήσει. Νόμισε, οτι το έπαιζε δύσκολη. Δοκίμασε, λοιπόν, πάλι.
Τότε η Άννα, με χαμόγελο κι ευγένεια του είπε:
-Είχα ένα πολύ όμορφο βράδυ, ας μην το χαλάσουμε.
Δεν πήρε άλλη απάντηση, παρα μόνο το χαμόγελο του. Ντράπηκε, αλλά ήταν αρκετά έξυπνος ώστε να σεβαστεί την επιθυμία της κρατώντας κάποιο επίπεδο. Λίγο αργότερα, αποχώρησε όμορφα.
0 comments:
Post a Comment
Your opinion is...?