Για τη Ζένια

Δε θα γίνω εγώ μιαν Ισαβέλλα Ντάντου ψυχή μου. . .
Αρνούμαι! (αναφωνώ καθώς πετάω την εσάρπα πάνω απο τον αριστερό ώμο με νεύρο και στρίβω σαν πρωταγωνίστρια της "Λάμψης").


(ΥΓ1 :από δω και πέρα δηλαδή...)
(ΥΓ2: στο "Ντάντου" θέλω ύφος, το "τ" να ξεχωρίζει ως nt και όχι ως d!)