Subscribe:

Monday, January 27, 2020

Καμιά φορά

   Καμιά φορά έχω κατάθλιψη κι οι μέρες είναι θλιβερά άδειες.
Άλλες πάλι, στρεσογόνες, θανατικές.
   Κάποιες φορές γεμάτες μέ λάθη. Λάθος ανθρώπους, λάθος στιγμές, λάθος σκέψεις.
Άλλες πάλι, απλώς υπάρχω.
   Κάπου κάπου πεθαίνω μέσα μου, μεταφορικά.
Άλλες πάλι, το επιδιώκω στ'αλήθεια.


   Και κάποιες φορές, απλώς επιβιώνω.
Για το αύριο, ή για το τώρα.


   Πονάω, αλλά δεν τολμώ να το πω.
Μήπως μ' ακούς; Είσαι εκει;
   Η ζωή ειναι πολυσύνθετη, μην την αφήσεις να χαθεί.
Βγάλε τις σκέψεις σε χαρτί ή ρίξε σε τσουβάλι και κάψε το.
   Άκουσέ με, θα μετανιώσεις.
Ό,τι κι αν γίνει, μια μικρή στιγμή στη ζωή σου, θα μετανιώσεις.
   Ε, και;
Άστο, παράτα το κι άλλαξέ το.

   Εγώ φεύγω, εσύ έρχεσαι;




αφιερωμένο σε μια ψυχή που με διαβάζει

Τραγουδάκι συνοδεία: Άννα Βίσση - Δηλαδή

2 comments:

xristina said...

θα σου πω τώρα τι έγινε...ήμουν φοβερά στρεσαρισμένη και ήμουν σε μια φάση ή να συνεχίσω αυτό που με είχε στρεσάρει ή να κάνω μια έτσι (σχήμα λόγου) και να βγω απο αυτή την κατάσταση....γενικά το σκεφτόμουν όλο αυτό όλη την ημέρα...ερχόμενη εδω στον blogger για να κάνω μια βόλτα απο τα blogs πέρασα κι απο εδω και διαβάζοντας αυτό το "στρεσογόνες" και "θανατερές" έκανε μια έτσι το κεφάλι μου και λέω αυτό είναι....οι μέρες μου έχουν γίνει ακριβώς αυτό "θανατερά στρεσογόνες"...και λέω στον εαυτό μου , τέλος...και έκανα μια έτσι και πέταξα όλο αυτό που με στρεσάριζε. Αυτό το θανατερά στρεσογόνες ήταν καθοριστικό!!!

zinalaki said...

ναι, μην πας εκεί. καλά έκανες και το πέταξες απο πάνω σου, εφόσον είχες τη δυνατότητα.
σε ευχαριστώ που το μοιραστηκες μαζί μου, με χαροποιεί να το γνωρίζω .

Post a Comment

Your opinion is...?