Το παραμύθι μου ( 05 Noεμβρίου 2010)

Καλησπέρα,

Βρήκα μια απο τις πρώτες μου αναρτήσεις που είχα σε προγούμενο μπλογκ (ναι, είμαι μπλόγκερ για περίπου 11 ή 12 χρόνια!). Είπα να την αναρτήσω εδώ, έτσι να υπάρχει.

Ακολουθεί με την πρώτυπη εκδοχή (με συγχωρείτε, μηδέν κεφαλαία γράμματα κλπ κλπ):

 θέλω το δικό μου παραμύθι να μην εχει τελος. να ζησω μια ιστορια με παθος. να χαθω. να δωθω και να αξιζει. να μου δωθουν. ναι, θελω να μου δωθουν. οπως κανω κι εγω. με ολο το ειναι. να ειναι για μενα, να ζει για μενα... να μην υπαρχουν "πρεπει" και "γιατι". να μην με νοιαζει τιποτα και κανεις... να φυγω και να χαθω μαζι του. για ενα αλλο κοσμο... ναι, το θελω πολυ.
     μα,κατι τετοιο ξερω πως δεν υπαρχει. ποιος θα σου δωθει πλεον; καθενας κοιταζει να παρει διχως να δωσει.κοιταζει να "αρπαξει" οτι μπορει και να φυγει.

"ηρθες, τα πηρες όλα για όλα κι έφυγες."

     ε, και τι καταλαβες;μολις σου τελειωσουν τα αποθεματα που πηρες απο μενα, θα τα αναζητησεις αλλου. και θα γινει το ιδιο. μεχρι να συνειδητοποιησεις, πως δεν αρκει. πως πρεπει κι εσυ να δωσεις.  γιατι είναι μια αναγκη της ανθρωπινης ιδιοτητας μας. γιατι ειναι απαραιτητο να αγαπησουμε για να επιβιωσουμε. 

     εγω νιωθω αυτη την αναγκη, μα δεν βρισκει διεξοδο. με πιανει κι ο εγωισμος μου και λεω στον εαυτο μου πως θελω και να παρω. δεν ειναι οτι κουραστηκα να δινω, ειναι πως θελω να νιωσω πως παιρνω. μα δεν ειμαι αχαριστη. κι ευχομαι ποτε να μη γινω. 

     συμφωνα με αυτα που βλεπω, οι σχεσεις ειναι μια συνεχης συναλλαγη. συναλλαγη συναισθηματων. κι οχι μονο. αποψεις, σκεψεις, προβληματισμοι κι ανησυχιες, ειναι μεσα στο παιχνιδι... όμως αν η συναλλαγη αυτη σταματησει να γινεται, εστω και σε εναν μοναχα τομεα απο ολους, τοτε εκει δε μιλαμε για σχεση, μα για εκμεταλλευση.καταλαβαίνετε τι θέλω να πω.

     ίσως οι σχεσεις να είναι σχεσεις συνεχους εκμεταλλευσης. προσυμφωνημενες συμβασεις σχετικα με τον ερωτα και την αγαπη. "εγω σου δινω τοσα κι εσυ πρεπει να μου ανταποδωσεις κανοντας αυτο". εσυ το δεχεσαι και μενεις. υπογραφεις δινοντας σε και ξεπουλωντας σε. μα αυτο ειναι η αγαπη . για σενα, γι αυτον, για ολους. ενα συμφωνο. και πες μου τωρα εσυ, που μπορω να υπογραψω για να λαβω λιγη αγαπη;

     σκεπτομαι πως θέλω να ανοιξω την πορτα, να βγω εξω και να καθησω ολο το βραδυ αγκαλια με ενα αδεσποτο σκυλι που τριγυρνα εδω. να το αγκαλιασω, καθισμενη στη γη, να το χαιδευω ολο το βραδυ κοιταζοντας τα αστερια, μεχρι να ξημερωσει... για μενα αυτο ειναι πραγματικη αγαπη. δε μιλαει, ομως σε κοιταζει με ματιά όλο γλύκα.είναι εκει οταν το θες -αυτο δε σημαινει πως ειναι παιχνιδι και το παιρνεις οποτε το θες μοναχα εσυ. δε θελει πολλα. δεν το νοιαζει αν λες ψεματα. δεν περιμενει κατι περισσοτερο απο λιγο φαϊ, νερό, λίγο παιχνίδι και την αγάπη σου. αυτο ζητάει. δεν υπογραφει καμια συμφωνια και σου ειναι πιστο. 

~*~ κι ερχεσαι εσυ να μου πεις οτι δεν είναι έτσι η αγάπη ~ de facto .  

κι αν ζητήσω αποδείξεις, θα μου πεις πως ζητώ πολλά.

~*~  πες μου ένα ψέμα ~ de facto 

*~ δεν ξερω αν θα ηθελα να μου πεις καποιο ψεμα. ξερω μονο το πόσο πολυ θα ηθελα να ειναι πραγματικοτητα... να το κάνεις εσύ...μπορείς... ~*

κάποιος μου ειπε οτι "μερικές φορές χάνουμε πράγματα από τις ντροπές μας..."

έτσι κι εγω αφησα για λιγο κατα μερος τη ντροπη μου... ξέρεις...

άραγε αυτό το παραμύθι θα έχει λυπημένο τέλος; 

μόλις ξεκίνησε.

θα δείξει...

ίσως να μην έχει αρχίσει και τίποτα. ίσως όλα αυτά να τα έχω φανταστεί. ίσως να μη θέλεις και τίποτα.

μονάχα μην υποσχεθείς.