Subscribe:

Saturday, September 29, 2012

Ένα ποτό...

... και παραδίνομαι στη ζάλη. Στη γλύκα αυτή που προκαλεί υπνηλία. Και χάνομαι, μα οι σκέψεις έρχονται βροχή.

   Νιώθω απλά αδύναμη , όμως δε θέλω να παραδοθώ.

Ένστικτο.

   Είπα "τέρμα" στον εαυτό μου. Θα τα βάλω όλα σε μια τάξη. Δε θα αφήσω κανέναν ξανά να με πληγώσει. Έχετε πληγωθεί όλοι λίγο πολύ, αισθηματικά, είτε επίτηδες είτε κατα λάθος. Πολύ πιθανόν να έχετε πληγώσει κιόλας.

  Αλλά εγώ δεν αντέχω άλλο. Θέλω να μείνω λίγο με τον εαυτό μου, να με γνωρίσω καλύτερα. Να αναρρώσω, να ζήσω. Ίσως και να περάσω καλύτερα κάποια στιγμή.

   Δε θέλω πάνω απο το κεφάλι μου να υπάρχει καμία ταμπέλα που να λέει "διαθέσιμη", μα δε θέλω ούτε να με λυπούνται που είμαι μόνη μου. Κανείς δε μπορεί να σταθεί δίπλα μου επάξια κι εγώ τον εαυτό μου δεν τον χαραμίζω. Όχι πια.

   Σχέσεις, λέξεις, υποσχέσεις δε με εκφράζουν τώρα. Δεν είμαι ψυχολογικά διαθέσιμη, πως το λένε;?! Κι αν κάποιοι εκει έξω την έκαναν τη φράση αυτή "κλισέ", με συγχωρείτε πολύ, αλλά εγώ θα τη χρησιμοποιήσω γιατί τη νιώθω.

   Δεν ξανα ανοίγω την καρδιά μου σε κανέναν, ο οποίος δε θα μου δείξει οτι το αξίζει . Για τον οποίο δε θα τρέχω σαν παλαβή να δω, να απαντήσω στο τηλέφωνο ή να σκέφτομαι συνέχεια. Για κανέναν ο οποίος δε θα με συναρπάσει. Κι ας φαίνεται οτι βαρέθηκα , δεν είναι έτσι. 

   Δεν είναι κακό να ξέρεις τι ζητάς , τι προσδοκάς  Να ζεις στο όνειρο που έπλασες. Κι ας κρατήσει λίγο.


   Δε με συγκινούν τα αμάξια, τα λεφτά, η χλιδή. Τρόπους έχεις; Ειλικρίνεια, αλήθεια, ευαισθησία;

   Φευ... Το ένστικτο μου γι άλλη μια φορά φάνηκε να με προστατεύει.... από τύπους κακούς.
   Σαν τον τελευταίο.


   Θα μαζέψω μερικούς στίχους που με εκφράζουν:

"περνάει καλά τα βράδια μόνη βγαίνει και ξενυχτάει"  - Κωστόπουλος

"Προσεχώς, γι άλλα μάτια θα κοπώ" - Κιάμος

"Θα βγαίνω, θα πίνω και λόγο δε θα δίνω καλά θα περνάω, μόνη μου θα γυρνάω" - Κιάμος

"Να φύγεις από μένα
να ζήσω τη ζωή μου
να φύγεις να μ' αφήσεις
το δρόμο μου να βρω

Ξανά μη μ' ενοχλήσεις
την πόρτα της καρδιάς μου
ξανά μην την ανοίξεις
γιατί δε θα 'μαι εδώ" - Κιάμος



   Κόβω τους διαύλους επικοινωνίας, τις επαφές, τα πάντα...
   Κι είναι γ@μώ το απο τις πιο δύσκολες φάσεις τώρα. Μα θα περάσει...


   Κι όλο κοιτώ το κινητό.

   Έφυγα.
   Ένστικτο...


Tuesday, September 25, 2012

Φαντάσματα...

   Με απασχολούσαν για αρκετό καιρό τα φαντάσματα του παρελθόντος. Υπάρχουν; Γιατί εμφανίζονται; Και τελικά πώς εξαφανίζονται;
   Τελικά, σήμερα κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνω αντίστροφη αναζήτηση: Κι αν είμαι εγώ ένα φάντασμα απο το παρελθόν κάποιου άλλου; Κι αν επιμένουν να με κυνηγούν;

   Τα φαντάσματα αυτά πώς τα διώχνεις; Σε κυνηγούν ή τα κυνηγάς; Στροφές γύρω απο τον εαυτό μας κάνουμε τελικά...

Monday, September 24, 2012

Τραγουδάκια

   Το σνόμπαρα στην αρχή αλλά τώρα το απολαμβάνω πολύ. Ο λόγος για το παρακάτω κομμάτι αν και το προτιμώ χωρίς ενορήστρωση γιατί ο άνθρωπος είναι φωνάρα.

Παντελής Παντελίδης - Δεν ταιριάζετε σου λέω

   Κι αμα σας αρέσει ακούστε και ένα άλλο δικό του:

Παντελίδης Παντελής - Συνοδεύομαι

(κάθε φορά που το άκουγα στις αρχές, έτρεχαν τα δάκρυα μόνα τους....)

Blog lovin !

<a href="http://www.bloglovin.com/blog/4063360/?claim=9z8wxy5cjyd">Follow my blog with Bloglovin</a>

Είπα να πειραματιστώ και σ αυτό αν και ακόμα δεν πολυ ξέρω τι είναι!! Έπρεπε να ποσταρω το παραπάνω για να βρεθεί το μπλογκ μου, ελπίζω οτι το έκανα σωστά!

Το πιάνο στην οδό Βύρωνος

   Βγάζοντας βόλτα το σκύλο του παιδικού μου φίλου, σε μια γωνία του δρόμου κοντοστάθηκα. Άκουσα κάποιον να παίζει πιάνο. Ίσως να μην είναι κάποιος διάσημος, ίσως απλά να έκανε πρακτική ή να έπαιζε γιατί το λαχταρούσε η καρδούλα του. Όμως έμεινα. Μαγνητίστηκα. Στάθηκα κι απόλαυσα την όμορφη μελωδία του πιάνου. Έπαιζε κάποιο ελληνικό κομμάτι, όμως δεν κατάφερα να ακούσω καθαρά τους στίχους γιατί υπήρχε θόρυβος από το δρόμο (κάποιο μηχανάκι πέρασε και μου τσίτωσε τα νεύρα).
   Θυμήθηκα ξάφνου το πόση λαχτάρα είχα μικρή να παίξω κι εγώ γρήγορα και δυνατά κομμάτια κάποτε. Κατέληξα με ένα πτυχίο στο αρμόνιο... Καμία σχέση με το πιάνο. Αποκαρδιώθηκα σύντομα όμως και ποτέ δε δοκίμασα κάτι γρήγορο, γιατί είχα μεγάλες βλέψεις. Πίστευα ότι θα γεννιόμουν κι εγώ σαν τον Μπετόβεν. Αλλά δεν είναι έτσι πάντα.
   Κι έτσι ο τύπος σήμερα μου θύμησε πως για να πετύχεις κάτι χρειάζεται να προσπαθήσεις. Να μην τα παρατήσεις και να μην παρεκλείνεις απο τους στόχους σου. 
   Μπορεί να μην είμαι αστέρι στο πιάνο, αλλά τίποτα δεν τελειοποιείται αν δεν το παιδέψεις. Κι όσο πιο ψύχραιμος είσαι, τόσο ευκολότερο γίνεται.

   Απλά , μην τα παρατάς....

Saturday, September 15, 2012

Βόλος.... i m coming!!

   Χαίρετε!
   Πώς είστε; Εγώ είμαι καλά, όμορφα. Ασχολούμαι λίγο με τη δουλειά και την πρακτική, αφού έδωσα κι ένα μάθημα στη σχολή και περιμένω αποτελέσματα. Κλασικά έχουν απεργίες, επίσχεση εργασίας, κλπ κλπ... Αλλά δε συγχύζομαι με αυτά. Αυτά ρέουν. Προς το παρόν ασχολούμαι με την πρακτική μου. Ισχύει ακόμα η πρόταση.
   Την ερχόμενη εβδομάδα θα επισκεφθώ έναν καρδιακό φίλο μου (παιδικό, κολλητό, καθένας όπως θέλει το λέει, παρακάμπτω τις ταμπελίτσες). Είναι στο Βόλο και χαίρομαι πολύ που θα πάω. Μου αρέσει το τραίνο, λατρεύω γενικά να ταξιδεύω και πάντα είναι μια ευκαιρία που δε θέλω να χάνω.
   Είναι κανένας από εσάς από Βόλο;

Thursday, September 13, 2012

Φραγκούλης Μάριος 2012

   Χθες , Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου, έδωσε συναυλία ο Μάριος Φραγκούλης στο Θέατρο γης. Ήμουν κι εγώ εκεί κι ομολογώ ότι το καταευχαριστήθηκα! Όσα λόγια και να πω, δεν είναι δυνατόν να το περιγράψω. Τι συναίσθημα, τι φωνή, τι παρουσία! Παράλληλα, όμως ευχαριστήθηκα πολύ και τον πιανίστα του, Θωμά Κοντογεωργη. Έχω συμπάθεια μεγάλη στους πιανίστες απο μικρή κι αυτός ήταν εξαιρετικός. Τέλος η τιμή του εισιτηρίου ήταν λογική: 15 € το κανονικό και 10€ φοιτητικό κλπ.
   Σας προτίνω όποτε σας δοθεί η ευκαιρία να πάτε να τον απολαύσετε. Και σας παραθέτω αγαπημένους στίχους που τραγούδησε:


Όταν ήμουν παιδί είχα βρει έναν κήπο
για να κρύβομαι εκεί απ' τη ζωή όταν λείπω
όταν ήμουν παιδί είχα κρύψει έναν ήλιο
να 'χει ο δρόμος μου φως κι η σιωπή μου έναν φίλο.


Καλό σας απόγευμα!

Monday, September 10, 2012

Good evening!

   Καλησπέρα σας. Με ύφος και διάθεση πιο σοβαρή, λίγο πιο κουρασμένη λόγω μέρας αλλά και πιο ανανεωμένη λόγω διακοπών...

   Έχω μέρες να γράψω. Από τότε που έφυγα. Πέρασα όμορφα, αλλά είμαι αρκετά κουρασμένη αυτή τη στιγμή για να γράψω λεπτομέρειες. Σάμπως ενδιαφέρουν και κανέναν; Τέλοσπάντων, το μυαλό μου είναι γεμάτο σκέψεις. Τι θα κάνω όλο το Σεπτέμβρη, μέχρι να ξεκινήσει η σχολή και τελικά τι θα κάνω στη σχολή.

   Παράπονο δεν έχω. Έχει κάποιες μέρες που τα πράγματα έχουν φτιάξει τόσο πολύ που ούτε εγώ δεν το πιστεύω! Στα πλαίσια του λογικού και του εφικτού δηλαδή. Προς το παρόν ασχολούμαι με τη δουλειά μου, την "πρακτική" που ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση. Ισχύει ακόμα, χρειάζομαι κι άλλα μοντέλα, οπότε μπορείτε να το διαδώσετε.

   Παρακάτω σας δίνω ένα δείγμα της δουλειάς μου.
Καλό βράδυ φίλοι μου, πιστεύω θα τα πούμε σύντομα...


Ακρυλικό


(μα, δε μοιάζει με αληθινό νύχι;;; χεχε!)

Friday, September 7, 2012

Μανικιούρ! (αγγελία)

    Σας έχω πει οτι έχω τελειώσει σχολή για μανικιούρ; Όχι; ε, το μάθατε τώρα!... Λοίπον, να σας πω ότι ζητώ μοντέλα για να εκπαιδευτώ στα λεγόμενα "χτιστά" νύχια. Αυτά με το ακρυλικό. Όποια κοπέλα απο Θεσσαλονίκη ενδιαφέρεται λοιπόν μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου. Το κόστος της εργασίας έγκειται στα 10€, λόγω υλικών. Ζητήστε μου περισσότερες πληροφορίες ή το τηλέφωνό μου για ραντεβού από εδώ ή μέσω skype ή και e-mail (το τσεκάρω συχνά).

Thursday, September 6, 2012

Όλα μια ομορφιά

Δεν το πιστεύετε; Ούτε εγώ το πίστευα, μα να που τα πράγματα με τον καιρό βελτιώνονται. Μπορώ να κάνω κι άλλα για να τα βελτιώσω περισσότερο και θα βάλω τα δυνατά μου γι αυτό. Τίποτα δε με εμποδίζει πλέον... Με το κεφάλι ψηλά, θα φτάσω ψηλά.

Monday, September 3, 2012

Τι να γράψω;

Γύρισα και βρήκα πίσω μου ένα μπάχαλο. Θα 'θελα να έμενα εκεί πίσω. Όλα ήταν αλλιώς... Σαν να λέμε "πολιτισμός". Όχι πως εμείς είμαστε πίσω. Δε θέλω να μας κρίνω, γιατί όλοι μας φταίμε, αλλά εμένα η κατάσταση στην Ελλάδα δε μ αρέσει. Κι αυτό επισκιάζει και τις ομορφιές των τοπίων. Δε μπορώ να τις χαρώ. Έτσι είμαι όμως...