Subscribe:

Tuesday, January 21, 2014

Είναι δύσκολο να είσαι διαφορετικός και να παραμένεις. Απο επιλογή. Γιατί σαν όρνια θα πέσουν πάνω σου να σε φάνε. Κι αν είσαι και λίγο επιρρεπής, την έβαψες.


Όλα γύρω αλλάζουν συνεχώς και μέχρι να συνηθίσεις τη μία αλλαγή, έρχεται η άλλη....
φοβάμαι...

Friday, January 17, 2014

Κι όμως πάλι ο Σφακιανάκης στον ύπνο μου!

   Αλήθεια λέω, δεν έχω ακούσει κομμάτια του τον τελευταίο καιρό ούτε τον σκέφτηκα για κανένα λόγο. Κι όμως ήρθε! Αυτή τη φορά ήταν και ο φίλος μου μαζί και του έλεγε ο Νότης κάτι δικά τους και καλά . Μα πως; Εκείνη την ώρα γνωρίστηκαν! Εμένα δε μου έδινε τόση σημασία. Του είχα πει να με πάρει μόνο μια αγκαλιά, αλλά όταν ήρθε ο φίλος μου άλλαξα γνώμη, οπότε και κάθονταν και συζητούσαν. Κάτι μας έλεγε για ένα μαγαζί που τραγουδάει τα σ/κ και γενικότερα το σκηνικό άλλαζε συνεχώς. Κι εννοείται οτι ηλικιακά ήταν πάλι νεότερος απο ότι είναι και μάλιστα πιο νέος απο κάθε όνειρο.
   Βέβαια, κάποια στιγμή τους έβλεπα και βαριόμουν, ενώ ειδικότερα δεν συνέβη κάτι άλλο. Απλά ήταν εκεί, σε ένα καφέ μαζί με τον φίλο μου.....


Μάλιστα.


Καλημέρα σας!

Thursday, January 16, 2014

Νύξη για φίλίες

Το θέμα "φίλοι" με απασχολεί συνεχώς είναι η αλήθεια. Καμιά φορά ακόμα και στον ύπνο μου βλέπω διάφορα σχετικά. Ή παλαβά. Δεν εχει σημασία τι όνειρο είδα, έχει σημασία τι σκέψεις κάνω.

Ενίοτε θέλω να μπω εδώ και να γράψω καταστάσεις με ονοματεπώνυμο, για να μάθει όλος ο κόσμος για κάποια ποταπά ατομάκια που γνωρίζω και τι τυχαίνει να συμβεί μαζί τους.
Άλλες φορές -κι εκεί καταλήγω- λέω πως δεν αξίζει και οτι καλύτερα είναι να μην αναφερθεί τίποτα.

Ίσως το μάθημά τους να το πάρουν απο κάποιον άλλο . Από κάπου αλλού. Δεν ξέρω.


Δεν έχω φιλοσοφήσει για πολύ καιρό.
Το να μην φιλοσοφείς ισούται με το να μην σκέφτεσαι....

Καλημέρα!

Tuesday, January 7, 2014

Τελειώσαμε.

Σίγουρα στη ζωή μας ο καθένας μας έχει βρεθεί να κάνει το "βλάκα" της υπόθεσης (για να μην πω "μαλάκα") για το οποιοδήποτε θέμα. Κι ακόμα κι αν το έχεις συζητήσει με άλλους και βρείτε τον ας πούμε "πραγματικό φταίχτη" , μετά αυτοί οι δύο θα κάνουν κόμμα για να βγάλουν ξανά εσένα εκτός. Και όχι, ο τρίτος δεν είναι ο φταίχτης. Είναι απλα συμφεροντολόγος. Ή για να το πω αλλιώς, πάει εκεί που νομίζει οτι τον συμφέρει. Άσχετα αν μετά θα κράζει κι αυτός τον άλλο.


Τα λέω μπερδεμένα απο ότι βλέπω, αλλά δεν είναι το καταλληλότερο μέρος για να αναφέρω ονόματα και καταστάσεις. I am just SO sick of it. Έχω αηδιάσει με τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους. Κι αν εγώ ανέχτηκα 10 φορές τα σκάρτα ατομάκια εκείνα ούτε 1 δεν ανέχτηκαν εμένα.


Έχω κουραστεί απο τα "πρέπει" αυτού του κόσμου. Θέλω να βάψω τα μαλλιά μου μωβ, μπλε και κόκκινα, να τα κόψω με ξυραφάκι μόνη μου και να αφήσω μακριές τούφες εδώ κι εκεί.....
Θέλω να παρατήσω την "καθωσπρέπει" ζωή , να γίνω αλήτισσα.



Μέσα μου έχω κρυμμένο θυμό για κάποια άτομα που ποτέ δε θα τον καταλάβουν κι ίσως ποτέ να μην τον πω.
Αλλά αν τύχει και διαβάσουν αυτή τη δημοσίευση θέλω να τους πω πως δεν είναι αθώοι. Είστε ένοχοι.
Ονόματα δε θα προδώσω. Φαίνεται απο τη στάση μου ποιοι είναι αυτοί.


Ρε, βαρέθηκα πια να σας ζητώ. Βαρέθηκα ξοπίσω σας να τρέχω και να μαζεύω τα μπουρδέλα που φτιάχνετε. Βαρέθηκα να αναλώνω τον εαυτό μου σε σας. Δε δίνετε τίποτα. Δε νοιάζεστε. Και λυπάμαι εμένα και τον χρόνο μου.

Εγώ έμαθα. Έμαθα κάτι, ένα και μοναδικό: να μη σας εμπιστεύομαι.

Φιλίες; Να μου λείπει.

Απόψε τελειώσαμε.

Ναι, τελειώσαμε.

Friday, January 3, 2014

Νύχτες...

Πολλές φορές στη ζωή μου ένιωσα να είμαι μια απλή θεατής. Να περνά απο μπροστά μου, να εκτυλίσσονται σκηνές και πράγματα μπροστά μου κι εγώ να είμαι αμέτοχη. Αμέτοχη. Να κοιτάζω μονάχα όσα γίνονται, μα γνώμη να μην έχω.

Παράξενο ον ο άνθρωπος. Λίγο μοναχικό, λίγο κοινωνικό. Δύσκολος ο κόσμος αυτός. Κι εμάς, εμάς δε μας ρωτά κανείς αν τη θέλουμε.


Με πνίγει το σπίτι, με πνίγει η πόλη.
Θέλω να αλλάξω σκηνικό.

Άνθρωποι που πηγαίνουν κι άλλοι που έρχονται. Και που καταλήγει όλο αυτό;
Μου σάλεψε.

Με νύχια και με δόντια παλεύω να κρατηθώ. Πού; Ούτε κι εγώ δεν ξέρω....