Ύαινες, εφιάλτες, μονοπάτια.

   Παλεύω με τις ύαινες μου γιατί αλλιώς θα με κατασπαράξουν. Και κάθε μέρα πρέπει να θυμάμαι ποια θέλω να είμαι και που θέλω να φτάσω, γιατί ακόμα δεν έχω βρει ποια όντως είμαι.
Και ξοπίσω μου τρέχουν όλα εκείνα τα φαντάσματα που φοβάμαι, που θέλω επιδεικτικά να αποφύγω.

Φοβάμαι.


Τη μοναξιά ίσως πιο πολύ απ' όλα. Αλλά μ αρέσει κιόλας. Τάσεις φυγής; Μπόλικες.
Ξέρεις τι θα ήθελα αυτή τη στιγμή να κάνω; Να πάρω τον εαυτό μου και να γυρίσω την Ελλάδα. Μα κωλώνω και το ξέρω. Είναι όλα αυτα που θα αφήσω πίσω, που τα ζυγίζω ξανά και ξανά λες και θα με ωφελήσουν σε κάτι.

Αγανάκτηση νιώθω.
Και λύπη για τον εαυτό μου. Την κατάντια μου.
Έτσι ήθελα να είμαι νομίζεις;


..........................................................................................................

Είναι κι αυτή η πανσέληνος που με καίει.


.........................................................................................................

Θέλω να πάρω τον εαυτό μου και να με βγάλω για φαγητό. Έπειτα για ποτό και να χορεύουμε όλο το βράδυ. Εγώ κι εκείνος, μόνοι μας.
Κρύβω έναν άνδρα μέσα μου, μόνο που ακόμα είναι αγοράκι και πρέπει να μεγαλώσει κι άλλο.


..........................................................................................................

Στο λέω και σε απειλώ, θα φύγω κάποια στιγμή. Όπως τότε που σηκώθηκα κι ετοίμασα τη βαλίτσα μου. Έτσι. Με μια βαλίτσα στο χέρι. Απρόσμενα πράγματα, απροσδόκητα. Δε με πιστεύεις;

Δεν πειράζει, θα σε πονέσει πιο πολύ όταν με δεις να φεύγω.
Εσένα κι όλους όσους δεν ήταν εκεί που θα έπρεπε.


Έχω συνηθίσει να κάνω θεαματικές εξόδους. Ειδικότης μου.




Απλά να, είναι που δεν έχω αποφασίσει ακόμα που να πάω...

...........................................................................................................


Κι όλο αναρωτιέμαι που θέλω να φτάσω... Τι θέλω να κάνω.

Το βρήκα! Θέλω να αγαπήσω το εγώ μου. Τον τελευταίο καιρό με παραμέλησα. Μήνες τώρα ,δηλαδή. Οφείλω να μου αφιερώσω λίγο χρόνο, δε νομίζεις;


Και μετά, θα βρω και ποιο δρόμο να ακολουθήσω.

Εξαιτίας αυτού απενεργοποίησα για μία ακόμη φορά το λογαριασμό μου στο facebook. Δεν είναι οτι θέλω να βρω κάποιον ή κάποιους. Είναι οτι δεν ξέρω εμένα αρχικά. Κι αυτό το μαραφέτι δε βοηθάει. Χαόνομαι, στενοχωριέμαι.
Θα επιστρέψω. Σύντομα συνήθως. Αλλά δε με απασχολεί αυτή τη φορά. Αληθινά. Αλλάζω ρότα.


Να! Και το σημερινό όνειρο αυτό έλεγε . "Μετακόμιση" .

Θέλω να φύγω, στο είπα;

Λες να την κάνω την τρέλα;

Στιγμές που δε σε έχω - Μαζωνάκης
Αφιερωμένο σε μένα, γιατί με χάνω που και που κι έχει γίνει συνήθεια κι αυτό.


Αποφασισμένα, στο λέω, θα το κάνω.