Προηγούμενο μέρος: Η νύχτα είναι μοιραία- και τώρα κορίτσια;
Ο Σωτήρης και η Άννα συναντιούνται μετά από λίγο στο συνοικειακό μπαρ.
- Γνώρισα ένα μωρό, τι να σου λέω, της λέει ο Σωτήρης.
- Για πες.
- Τον λένε Γιάννη κι είναι ψηλός, μελαχρινός και υπέροχος χαρακτήρας!
- Έλα ρε συ, να τον γνωρίσουμε αν είναι σοβαρό.
- Έτσι φαίνεται. Θα τον φέρω. Για πες εσύ, τι γίνεται με τον Αλκιβιάδη;
- Άσε, Σωτήρη...
- Πηδηχτήκατε, σε βλέπω.
- Πώς μωρέ το κατάλαβες;
- Αφού γράφεται η ενοχή με κεφαλαία στο κούτελό σου. Αλλά γιατί; Ήσουν με τον Αλέξανδρο κι έχασα επεισόδια;
- Ξέρω κι εγώ...
- Αμ, εγώ δεν ξέρω. Αλλά και με αυτόν κοιμήθηκες πάντως.
- Ναι... λέει ένοχα.
- Κι ο Αλκιβιάδης πως επανήλθε;
Αφού, λοιπόν του εξηγεί με κάθε λεπτομέρεια τι έχει συμβεί στο μεταξύ ο Σωτήρης αναφωνεί:
- Μάλιστα! Και τώρα τι θέλει μετά απο τόσο καιρό;
- Ήρθε να ζητήσει συγνώμη λέει.
- Λέει. Αλλά σε πήρε και σε σήκωσε κιόλας. Πώς τα έκανες έτσι;
- Ήρθε απο εκεί που δεν τον περίμενα. Και να φανταστείς οτι του αρνήθηκα τη συνάντηση αρχικά αλλά επέμενε. Και νόμισα οτι θα είναι κάτι σύντομο και θα σηκωθεί να φύγει...
- Πιάστηκες κότσος, άλλο που δεν ήθελες! λέει και της χαμογελάει πειρακτικά.
0 comments:
Post a Comment
Your opinion is...?