Για ποιο τραγούδι μιλάς;

   Αν σου περιέγραφα με λεπτομέρειες τι σκέφτομαι και τι αισθάνομαι κάθε φορά που σου μιλάω για το μεγάλο μου θέμα, ίσως να τρόμαζες. Ίσως να μην παρέμενες εκεί δίπλα.

  Γιατί σταμάτησα να αγκαλιάζω; Μήπως ποτέ δεν το ξεκίνησα;
Θυμάμαι βλέμματα. Θυμάμαι συναισθήματα. Μα πάντα ήμουν απούσα.

   Στιγμές για άλλους γεμάτες, για μένα ήταν πάντοτε άδειες. Κι έψαχνα πάντοτε στον πάτο να βρω εκείνο το νόημα, εκείνη τη σημασία ή το ψιχουλάκι που θα τις γέμιζε λιγάκι και για μένα.

   Γκρινιάζω πάλι,
μα με μάλωσες απόψε.

   Τι να σου πω; "Δε με καταλαβαίνεις"; Το ξέρεις οτι είμαστε διαφορετικοί. Το ξέρεις οτι η ζωή μου είχε σκαμπανεβάσματα. Και λοιπόν;

   Ρωτάς ή αναρωτιέσαι αν θα ήθελα να ήμουν κάποια άλλη.

Ξέρω γω...; Μπορεί κάποιες στιγμές η ζωή μου να μην είναι τέλεια.

   Σίγουρα συχνά- πυκνά ζηλεύω, μα ξέρω πως τα πράγματα τώρα δε γίνεται να ήταν αλλιώς.


   Φοβάμαι διάφορα, και το λέω. Άνθρωπος δεν είμαι;

   Μα έχω πολλές αδυναμίες. Κι αυτό με το χορό που είπες... μου άναψε μέσα μου μια φλόγα. Διότι ξέρω οτι είναι λάθος. Ξέρω οτι δεν είμαι σαν εσένα. Ξέρω οτι το παλεύω χρόνια.

   "Η γνώμη των άλλων". Μα πως να μη δώσω δεκάρα, όταν οι άλλοι με έκαναν αυτό που είμαι;