Κι αν φύγω μη με ψάξεις.

Κι αν φύγω μη με ψάξεις.

Θα χω χαθεί στου ουρανού το γκρίζο.
Μεθυσμένη απο τις στάλες του έρωτα, πετάω. Φτάνω ψηλά.

Αγαπάω . Σ' αγαπάω.
Κι ας μη με πιστεύεις. Κι ας αγνοείς το όνειρό μου.

Εσύ.

Χαμένος στην ομίχλη, ψιθυρίζεις πως αγανάκτησες.

Μα ούτε κι εσύ δεν ξέρεις τι.
Κι εγώ, να προσπαθώ να χωθώ στα όνειρά σου.
Να χαθώ.
Μα με παίρνει ο άνεμος,
με σέρνει σε γκρεμούς και ρέματα.

Σώσε με.

Μα δεν ακούς. Έχεις χαθεί στην ομίχλη.
Και τη φωνή μου κάνει κομμάτια
η παγωμένη βροχή.

Κεραυνός.
Φοβάμαι.

Πάρε με μαζί σου.
Να χαθούμε στο δάσος,
σαν ερωτευμένα παιδιά.

Σαν έφηβοι να αγκαλιαστούμε,
να κάνουμε έρωτα σαν πρώτη φορά.

Να μη μας χαλάσει κάνεις το παραμύθι,
να μείνουν έξω οι δράκοι.

Και την πριγκίπισσα μου να σώσει
ο όμορφος σκοτεινός ιππότης,
με το θολό παρελθόν.

Λείπεις απόψε,
κι ας μην έφυγες ακόμα.

Μη φύγεις, σε χρειάζομαι.
Μου λείπεις.

Κι ο έρωτας θα πέσει σαν βροχή στο χώμα...